لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 3 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
1
باسمهتعالی
دانشکدة ادبیّات و علوم انسانی
فرم پیشنهاده پایاننامه مقطع کارشناسی ارشد
گروه زبان و ادبیّات فارسی
اطّلاعات مربوط به دانشجو
نام و نام خانوادگی: فهیمه نصیرائی
شمارة دانشجویی: 8913140135
آدرس و تلفن: مشهد، رضاشهر، بلوار رضوی، رضوی 31، پلاک 30، تلفن : 8790728
آدرس و تلفن شهرستان: -
استاد راهنما: جناب آقای دکتر تقوی
استادان مشاور:
1-
2-
نظر استاد راهنما در مورد ضرورت موضوع و تأیید آمادگی دانشجو برای انجام طرح:
ضمناً آقای/ خانم ......................................... عضو هیأت علمی ................................. به عنوان استاد مشاور معرفی میشوند.
امضای استاد راهنما
عنوان پایاننامه:
1- فارسی
بررسی تطبیقی اوصاف و مقام فرشتگان در مقایسه با انسان ( براساس مثنوی و دیوان حافظ)
2- لاتین
A Comparative Study of Men,s and Angels, Attributes and Positions as Reflected in the Mathnavi and Hafiz, Divan.
صورتجلسة کمیتة تخصّصی گروه زبان و ادبیّات فارسی
موضوع تحقیق پایاننامة خانم/ آقای:
دانشجوی مقطع: کارشناسی ارشد تحت عنوان:
در جلسة مورّخ کمیتة تخصّصی گروه مطرح شد و با اتفاق آراء o با تعداد رأی از رأی مورد تصویب اعضا قرار گرفتo قرار نگرفت o
نام و نام خانوادگی مدیر گروه:
امضاء
تاریخ:
2
ب- کلید واژهها:
1- فارسی
خدا، انسان، فرشته، مولانا، حافظ.
2- لاتین
The God, human being, angel, Mowlana, Hafiz
نوع تحقیق - تحقیق بنیادی: پژوهشی است که به کشف ماهیت اشیا و پدیدهها و روابط بین متغیرها، اصول، قوانین و ساخت یا آزمایش تئوریها و نظریّهها میپردازد و به توسعة مرزهای دانش رشته علمی کمک مینماید.
- تحقیق نظری: نوعی پژوهش بنیادی است و از روشهای استدلال و تحلیل عقلانی استفاده میکند و بر پایة مطالعات کتابخانهای انجام میشود.
- تحقیق کاربردی: پژوهشی است که با استفاده از نتایج تحقیقات بنیادی به منظور بهبود و به کمال رساندن رفتارها، روشها، ابزارها، وسایل، تولیدات، ساختارها و الگوهای مورد استفاده جوامع انسانی انجام میشود.
- تحقیق توسعهای: پژوهشی است که عموماً جنبة تجربی دارد و به نوآوری یا بهبود روشها، ساخت و کارها، دستگاهها و محصولات منتهی میشود.
: بنیادی o نظری o کاربردیo توسعهای o
تعداد واحد پایاننامه:
مدّت اجرا:
تعریف مسأله و بیان سؤالهای اصلی تحقیق:
الف- تعریف مسأله:
عرفان گسترهی وسعی از تفسیرها و برداشتهایی است که گاه جنبههای دینی، اسطورهای و اخلاقی و مسائل انسانی را مطرح میکند. در عرفان اسلامی که مولانا و حافظ از نمایندگان آن هستند، تعریف و جایگاه انسان از طریق مقایسههای مختلف مطرح شده است. ذوق شخصی این دو شاعر در مواردی تفاوتهایی میان برداشتهای مختلف در حوزهی انسان شناسی و معرفتشناسی در آثار آن دو شده است. در این پژوهش در پی این هستیم که از طریق مقایسهی دیدگاه های این دو شاعر عارف نسبت به فرشتگان به تحلیل تفاوت دید آنان به دلایل یا عوامل احتمالی این تفاوت بپردازیم.
در شعر مولانا در مثنوی و تعابیر حافظ در دیوانش،ابیاتی به چشم می خورد که حکایت از نگرش متفاوت این دو شاعر دربارهی فرشتگان دارد. مولانا به دلایلی چون استناد به قرآن و حدیث کمتر نگاه ذوقی به این موضوع داشته است. در حالی که حافظ تا حد زیادی ذوقی و شاعرانه مساله را مطرح می کند.
ب- سؤالات تحقیق:
1-مولانا و حافظ دربارهی ویژگیهای فرشتگان به چه مآخذی نظر داشتهاند؟
2- از نگاه این دو شاعر انسان چه نسبتی با فرشتگان دارد؟
3- تعبیرها و ترکیبهای نو معادل فرشته در اشعار کدام شاعر بیشتر است؟
4- تعابیر حافظ و مولانا در وصف فرشتگان چه تفاوتهایی را در نگرش آنان آشکار می کند و چه تصویری از انسان ارائه می دهد؟
سابقة تحقیق (منابع مرتبط یا مشابه با موضوع)
کتابها:
1-آشوری، داریوش؛ عرفان و رندی در شعر حافظ؛تهران: نشر مرکز، 1379.
2-مرتضوی، منوچهر؛ مکتب حافظ یا مقدمه بر حافظ شناسی؛ چاپ دوم، انتشارات توس، 1365.
3- شه وری، احمد؛ جهان بینی مولانا جلال الیدن بلخی؛ تهران: علمی، 1386
4- مرتضوی، منوچهر؛ جهان بینی و حکمت مولانا؛ تهران: انتشارات توس، 1390. شیبانی، حسنعلی؛ آب حیات (نگرشی در اندیشههای خواجه حافظ شیرازی)؛ تهران: فردوس، 1383.
پایان نامهها:
1-معصومی، رفیعی خراسانی؛ سیمای انسان آرمانی و کامل در شعر حافظ؛ پایاننامه کارشناسی ارشد دانشگاه فردوسی مشهد، 1385.
2- دلیری، حسین؛ انسان در اندیشهی مولانا؛دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، 1389
3- عباسلو، مجید؛ سیمای انسان آرمانی و کامل در مثنوی شریف مولانا.
4- میرقادری، غلامحسین؛ سیمای انسان کامل در مثنوی؛ دانشگاه آزاد اسلامی، 1389.
مقالهها:
1-پورنامداریان، تقی؛ انسان در جهان بینی حافظ.
2- حقشناس، علی محمد؛ مولانا و حافظ دو همدل یا همزبان؛ نقد ادبی، تابستان 1387، ص 11-28.